Szymbark: to już granica pomiędzy Beskidem Niskim i Pogórzem Środkowobeskidzkim. W przysiółku Doliny stoi samotna, drewniana cerkiew z ... końca XVIII lub początku XIX wieku ... już nie do końca wiadomo. Po wysiedleniu Łemku bardzo rzadko używana, dopiero odnowiona w 1992 roku i obecni służy jako filia miejscowej parafii.
A sama miejscowość? Jej początki sięgają XIV wieku i rodziny Gładyszów. Król Kazimierz Wielki nadał górską część dorzecza rzeki Ropy Janowi Gładyszowi, uznając w ten sposób zasługi jego ojca Pawła Gładysza. Nagroda wiązała się z obowiązkiem zakładania wsi i miast, był to element polityki kolonizacji polskich ziem. Jan Gładysz założył wioski Ropę, Zdynię, Hańczową i Wysową, a jego następcy do roku 1528 założyli kolejne 9 wsi. Siedzibą rodu był Szymbark, gdzie w XVI wieku wzniesiono dwór obronny, a stworzone przez Jana Gładysza tzw. dominium Ropae przetrwało do XVII wieku. Obecnie w wyremontowanym dworze mieści się Ośrodek Konferencyjno–Wystawienniczy, z czynną wystawą (wstęp wolny). Należy wspomnieć, że jest to chyba najlepszy przykład kasztelu w Polsce, prawdziwa perła renesansu. Warto także wstąpić do sąsiedniego drewnianego dworku (przeniesionego z Gorlic), gdzie mieści się stylowa, włoska restauracja San Marco (bardzo dobra kawa ;-).
Obowiązkowo należy odwiedzić pobliski Skansen Wsi Pogórzańskiej, gdzie można pospacerować między budynkami reprezentującymi tradycyjne budownictwo wiejskie z terenu Pogórza Gorlickiego. Oczywiście można także wstąpić do środka i zobaczyć jak wyglądało umeblowanie, ubrania, narzędzia, itd.). Jest to oczywiście obiekt na Szlaku Architektury Drewnianej, tak jak tutejszy późnobarokowy kościół pw. św. Wojciecha Biskupa z 1782 roku.